Dit weekend in NRC-handelsblad een artikel over mindfulness waarin me een paar dingen opvallen:
“Ondanks het feit dat mindfulness de laatste jaren ongekend populair is, raken werkstress, depressie en burn-out alleen maar in een stroomversnelling” en “ [..], een samenleving die jaarlijks alleen al in Nederland honderdduizenden mensen tot een burn-out of depressie drijft, [..]”.
Ik weet niet of mindfulness de oplossing is, ik weet ook niet of er één mindfulness-manier is en ik weet niet of mindfulness geschikt is voor iedereen. Ik weet wel dat ìk denk dat de oplossing één stap daarvoor ligt. Want in een stadium eerder, daar wordt het al duidelijk; je voelt je opgejaagd, je bent sneller geïrriteerd, je productiviteit daalt, collega’s vinden je cynisch worden, je gezinsleden klagen over zaken in huis die niet op orde zijn…
In dat stadium is het belangrijk om de juiste dingen te doen. Als je deze signalen serieus neemt, kun je zelf in actie komen en meer rust voor jezelf creëren, je doelen bijstellen en leuke dingen doen waar je energie van krijgt. Als je omgeving de signalen oppikt kan ook vanuit die hoek hulp komen. Je partner die een luisterend oor biedt of voorstelt om iemand anders in te schakelen. Of je baas of manager die aandacht heeft voor wat er is en samen met jou een plan maakt voor hoe nu verder.
Dus herken je je in de bovengenoemde signalen, trek dan aan de bel en onderzoek hoe het met je is. Wellicht blijkt dat je je een beetje aanstelt (wat zelden het geval is) en dan is dat duidelijk en kun je weer verder met wellicht wat kleine aanpassingen. Maar het kan ook heel goed zijn dat je jezelf een beetje overbelast hebt de afgelopen tijd en dan kun je er maar beter op tijd bij zijn en de juiste begeleiding zoeken.